Johan Verminnen

Johan Verminnen komt in de lijst met complete albums niet voor, maar met een satire op Brel in de vorm van La farce de messier Jacques en vier verschillende Brel-titels kan hier gelukkig toch een plaats voor hem worden ingeruimd. De keuze is tussen de combi van zijn eigen Brussel met Brels Bonbons, Quand on n’a que l’amour, Ne me quitte pas/Laat me nu toch niet alleen (met Bisceglia) of Een vriend zien huilen. Het werd de laatste: direct, bescheiden, oprecht, gevoelig en recht voor zijn raap vertaald – Verminnen ten voeten uit.

Coming soon...