Pier Paolo Pozzi Quartet
Je volais je le jure
Geen simpele saxdeuntjes over rokerige arrangementen, maar hypermoderne jazz waarin Brels songs nauwelijks nog te herkennen zijn. Naast Ne me quitte pas en La chanson des vieux amants pakt Pozzi uit met eigenzinnige versies van Le prochain amour, Pardons, Voir un ami pleurer, Un enfant, Isabelle, Mon enfance en Vésoul. Brel zoals Brel geklonken had als hij, Rauber en Jouannest jazzmuzikanten anno 2011 waren geweest.
Coming soon...
Plaats reactie