JACQUES BREL IS ALIVE & WELL
En föreställning som går rakt in i hjärtat

dflagEvabritt Strandberg consolideert ook in de musicalversie haar status als een van de grote Brel-vertolkers. Haar altversie van Marieke wordt gedragen door een surplus aan stem; Såna där (Ces gens-là) en Begravningstango (Tango funèbre) tonen haar interpetatieve vermogens; Du får inte gå (Ne me quitte pas) bewijst dat ze ook klein kan zingen, al trapt ze in de geëxalteerde aanzetten het gaspedaal natuurlijk flink in. Strandbergs benadering is niet subtiel, maar wel indrukwekkend. Dat geldt overigens ook voor het aandeel van de hoger getimbreerde Nina Gunke, die zich in Jag älskade (J’aimais) als een kruising tussen Strandberg en Elly Stone presenteert. Tommie Körberg en Lars Humble missen die natuurlijke, vocale glamour, maar kwijten zich à la Bennie en Björn (ABBA) van hun taak – met inzet, enthousiasme en theaterinstinct. Het levert bij monde van Humble een van de allermooiste covers van Från gasverket (Le gaz) op. Voor Körberg is dat het signaal los te gaan in Fyllot (L’ivrogne), waarop Gunke in De moraliska (Les bigotes) laat horen dat typetjes spelen haar even goed afgaat als mooi zingen. Een van de interessantste registraties van de musicalbewerking. Vervelend voor de verzamelaar: verkrijgbaar in gewone lp en in gatefold, maar helaas beide met dezelfde hoes.

engflag Coming soon...