Michael Heltau
Singt Brel

dflagMet de Oostenrijker Michael Heltau treedt een van de iconische Brel-vertolkers uit de 20e eeuw aan. Hij is warmer van klank dan de meesten van zijn Duitse collega’s, maar vermijdt de valkuil van de openhaardklank waarin zoveel van zijn zoetgevooisde Franse collega’s opgaan. Heltau verenigt eigenlijk een verleidelijk stemgeluid à la Gérard Lenorman met de theatrale, cabareteske Brel-traditie van Klaus Hoffmann. Heltaus lp Statt zu reden uit 1972 bevat met frisse versies van Franz (Jef), Tango funèbre en Marieke zijn eerste drie Brel-vertolkingen. In 1975 verschijnt de lp Michael Heltau singt Brel met liefst tien nieuwe titels: Joe (Jacky), Der Gasmann, Das Lied von der alten liebe, Wie ein Schaf (Les bergers), Fernand, Das Bier, Amsterdam, Auch ich war einst ein Kind (Mon enfance), Die Bonbonniere en Die chancenlos sind (Les désespérés). Heltau romantiseert Amsterdam. Der Gasmann explodeert. Die Bonbonniere en Auch ich war einst ein Kind vertederen. Het zijn stuk voor stuk meeslepende en ontroerende vertolkingen. De lp-versie is overigens ook verschenen in een zeldzame Club-Sonderauflage (Polydor 63 853).

engflag Coming soon...