Fred Calvo

Je ne suis pas Brel

Calvo is dan wel geen Brel, zingt hij, maar... als je bij hem wilt blijven logeren, zingt hij toch gewoon Quand on n’a que l’amour voor je! Je ne suis pas Brel is een gouden titel voor een plaatje met een kek hammondorgeltje en wat citaten uit Ne me quitte pas en andere songs. Zonder een spoor van ironie in zijn stem schuurt hij zijn mannelijke bariton in de groeven als was hij een hormoongeplaagde tiener. Is dit een fantastische parodie op Brel, Distel en het Franse liedmetier, of is Calvo hier bloedserieus een liedje aan het zingen? De tekst doet het eerste vermoeden. Prachtig!

 

Coming soon...