Klaus Hoffmann
Brel “Die letzte Vorstellung”

Bij het onmiddellijk hieraan vooraf gaande album schreef ik al dat het verschil tussen Klaus Hoffmanns vroegste en laatste Brel covers niet heel groot is, maar dat de naïeve frisheid van de jonge Hoffmann uit 1976 bij de oudere Hoffmann plaatsmaakt voor zelfverzekerdheid. Hij is hier gepokt en gemazeld door jaren op de bühne en levert gezaghebbende vertolkingen in de typisch Duitse theatersfeer. Hoewel ik steeds weer terukeer naar de vroege versies van Marieke, Amsterdam of Adieu Emile, komt er in 110 covers gaandeweg natuurlijk een breed scala aan bekende en minder bekende liederen aan bod, waaronder hier rariteiten als Knokke-le-Zoute, Tango, Der Säufer (L’ivrogne) en Die Stadtmauer von Warschau.

Coming soon...