SCOTT WALKER
SINGS JACQUES BREL

Toen Scott Walker ergens rond 1966 frontaal op de muziek van Brel botste, was de impact navenant. Bob Dylan, Jim Morrison – het leken wel watjes vergeleken bij Brel! Walker omarmde de muziek van zijn idool en nam op zijn eerste vier lp’s steeds muziek van Brel op in de intelligente vertalingen van collega-Brel-liefhebber Mort Shuman. Op zichzelf stonen er steeds net te weinig Brel covers per langspeelplaat om ze afzonderlijk voor deze chronologie te kwalificeren. Dat veranderde met de 1990 Fontana cd-release, waarop Walkers Brelvertolkingen samen zijn gebracht. Verzameld op Scott Walker sings Jacques Brel is de lijst eigenlijk nog steeds verrassend klein, gezien Walkers reputatie als Brel-promotor: Mathilde, Amsterdam, Jackie, My death, Next, The girls and the dogs, If you go away, Funeral tango en Sons of... Wat telt is evenwel de kwaliteit van Walkers vertolkingen. Die getuigen van zijn diepe bewogenheid en, meer nog dan van Brel, van de persoon Walker. Daarom is hij met Mort Shuman en Liesbeth List een ijkpunt in de verzelfstandiging van Brels oeuvre.

Coming soon...