Branko Završan
Senca tvojga psa

De omschrijving van Završan als typische Balkanbard in het Sloveens vertelt eigenlijk het complete verhaal. Završan trekt met zijn accordeon ten strijde vanuit een intieme, persoonlijke tekstbeleving. Vervolgens beeldt een doorsnee westerling als ondergetekende zich in een lied als Jaurès meteen in dat de zanger zich door allerhande (oorlogs)ellende heeft laten inspireren. Ook als dat helemaal niet het geval zou zijn, mag hier toch gesproken worden van doorleefde, persoonlijke vertolkingen van onder meer Starci (Les vieux), Saj ne boš kar šla (Ne me quitte pas), Zadnja vecerja (Le dernier repas), Orly en La… la… la…

Coming soon...